wolsungpbf

IMIĘ: Arthur McKinnington
Archetyp: Salonowiec
Narodowość: Alfheim

RASA: Elf
Zdolności rasowe:
Hipnotyczny urok: raz na sesję może zwiększyć zakres przerzutu o jeden w dowolnym teście opartym na Charyzmie
Słabość:
Żelazo: każdy atak żelazną bronią , wymierzony w elfa, może po fakcie zostać uznany za dobicie.

PROFESJA: Przestępca
Zdolność profesjonalna: może wydać żeton, by zatuszować dowolną niezręczność towarzyską, drobny, lub poważny(nope!) skandal.
Raz na sesję odzyskuje żeton za: zdobycie przedmiotu o wielkiej wartości, lub wprowadzenie w błąd stróżów prawa.
ATRYBUTY
Krzepa: 10+
Zręczność: 9+
Przenikliwość: 9+
Opanowanie: 10+
Charyzma: 9+

Kondycja: 2
Reputacja: 2
Obrona: 14
Wytrwałość: 14
Pewność siebie: 14

UMIEJĘTNOŚCI
Analiza (Prz) 3
Blef (Cha) 6, 9 (Naciąganie)
Ekspresja (Cha) 6
Empatia (Prz) 6
Odwaga (Op) 3
Okultyzm (Prz) 3
Perswazja (Cha) 3
Pojazdy (Zr) 3
Półświatek (Prz) 3
Przyroda (Prz) 3
Spostrzegawczość (Prz) 3
Strzelanie (Zr) 6
Technika (Prz)
Ukrywanie się (Zr) 3, 9 (Skradanie)
Walka (Krz) 3, (Zr) 9 (Rapier)
Wiedza akademicka (Prz) 3
Wysportowanie (Krz) 3
Zastraszanie (Cha) 3
Złodziejstwo (Zr) 6

ATUTY, GADŻETY, SOJUSZNICY
Zestaw fałszywych dokumentów: gotowy na niemalże każdą okazję. pomagających przekonać osobę, że faktycznie jesteś inspektorem ds. zapobiegania epidemii rzeżączki w Lyonesse i prywatne widzenie z tym pacjentem jest sprawą wagi państwowej. (za - akcja specjalna: wstęp do dowolnego przedsiębiorstwa, Blef +3)

Rapier ukryty w lasce: Arthur nie jest zbyt stary i laska używana przez osobę w jego wieku może wywoływać zdziwienie. Niemniej jednak, w razie potrzeby bardzo dobrze nauczył się symulować utykanie i zbywać wszelkie podejrzenia, a nagle wyciągnięty rapier dość szybko rozprawia się z tymi, którzy mają jeszcze jakieś wątpliwośc. ( Zaskoczenie - atak przed rozpoczęciem walki, po udanym przeciwstawnym teście blefu przeciw spostrzegawczości przeciwnika; za niedeklarowane dobicie)

Dziki talent: Iluzje

OSIĄGNIĘCIA

Okopy to zdecydowanie nie miejsce dla człowieka z moimi uzdolnieniami. pomyślał Arthur ogrzewając dłonie kubkiem lurowatej herbaty. To przecież nie mogło się nie udać, transakcja była już praktycznie dopięta. Skąd mogłem wiedzieć, że ten dureń postanowi sprawdzić zawartość akurat tej skrzyni. Fakt, że w tylko w jednej z nich były prawdziwe diamenty mógł troooochę zmniejszać moje szanse, ale podróbki były najlepszej jakości, tylko parę ostatnich sztuk rozpadało się w dłoniach. Zimny podmuch wiatru chwilowo wyrwał go z zamyślenia. Wzdrygnął się i postawił kołnierz swojego płaszcza. A potem oczywiście do wszystkiego musiał się wtrącić ojciec ze swoją gadką o "dorośnięciu" i "propozycją nie do odrzucenia". Normalnie wybrałbym więzienie i sprawnie się z niego wydostał, ale staruszek stwierdził, że albo front, albo cholerna Purgatoria, a to już trochę za daleko, nawet jak na mój gust. Pierwsza kropla wieczornego deszczu spadła za kołnierz Arthura, który z niezadowoleniem zacisnął mocniej poły płaszcza. Chociaż, po namyśle, trzeba było dać się władować na statek. Mają tam pewnie lepszą pogodę i prawdziwą herbatę, zamiast tego ścieku.